donderdag 20 april 2017
Wintersportdag
Umpqua Roque River |
We volgen de raad van de camping beheerder op en gaan eerst
naar de Mill Creek Falls en de Barr Creek Falls kijken en de Gorge overlook op
de brug in Prospect. Het is niet ver en hij had gelijk, het uitzicht op de brug
over de Umpqua Roque River is prachtig. Er is hier een enorme stroomversnelling
over grote rotsblokken.
Barr Creek Falls |
Dan rijden we nog een stukje verder en komen we bij de
trailhead naar de watervallen. Ongeveer 0,75 km naar beneden in het bos komen
we bij de eerste waterval, de Mill Creek Falls.
Een klein stukje verder hebben
we een prachtig uitzicht op de Barr Creek Falls. Terug lopen naar de
parkeerplaats is minder makkelijk, er zitten een paar gemene klimmertjes in de
weg terug en inmiddels is het weer gaan regenen.
De weg naar Crater Lake is niet moeilijk te vinden. Waren we
gisteren nog onder de indruk van de anderhalve meter hoge sneeuwwallen langs de
weg, vandaag worden de sneeuwwallen steeds hoger naarmate we dichter bij het
Visitor Center van Crater Lake National Park komen.
Crater Lake in de zomer! |
Crater Lake is een diepblauw kratermeer in het zuidwesten
van de staat Oregon. In 1902 kreeg het gebied de status National Park, het ligt
in het hart van de vulkaan Mount Mazama. Zesduizend jaar geleden zorgden
vulkaanerupties ervoor dat de top van de vulkaan werd ondermijnd en tenslotte
instortte. De hierdoor ontstane zogenaamde ketel is het huidige Crater Lake.
Het park heeft een totale oppervlakte van 742 vierkante kilometer en wordt als
het ware omringd door verscheidene National Forests. Ook de indrukwekkende
Cascade Mountains liggen om het park. Het park staat bekend om zijn prachtige
natuurschoon en diepblauwe water. Het meer heeft een lengte van 9,5 km en een
maximale breedte van 7,2 km. De diepte van het meer werd bepaald met
sonarapparatuur en is op het diepste punt 592 meter.
Crater Lake zoals wij die (niet) zien |
Hiermee is het op zes
meren na het diepste van de gehele wereld. In 1853 werd het meer door de
mijnbouwingenieur John Wesley Hillman ontdekt. Hij noemde het Deep Blue Lake
vanwege de prachtige helderblauwe kleur van het water. In 1869 kreeg het meer
zijn huidige naam. De 32 km lange oever is omgeven door kleurige lavawanden die
150 tot 610 meter hoog boven het wateroppervlak uitrijzen. Er zijn geen beken
of rivieren die in het meer uitkomen, wel sneeuwt het erg veel in dit gebied
(zo’n 13,50 meter per jaar). Het water dat uit het meer verdampt wordt dan ook
voornamelijk door sneeuw aangevuld. Hierdoor is Crater Lake een van de meest
heldere meren ter wereld, en krijgt het die prachtige, opvallend diepblauwe
kleur. Tijdens de zeer lange winters zijn veel wegen in het park niet
begaanbaar, de beste maanden om hier een bezoek te brengen zijn juli, augustus
en september. Dan is ook de toeristische weg van 53 km langs de kraterrand open
en passeert men punten vanwaar men een schitterend uitzicht heeft over het meer,
het duurt zeker tot juli voordat alle sneeuw gesmolten is en de schoonheid
zichtbaar wordt. In april gaat het Visitor Center open en in mei het hotel in
de Rim Village.
Het is een schitterend gezicht die spierwitte sneeuwmuren en
de groene naaldbomen erachter. De weg wordt steeds smaller en de sneeuw, inmiddels
al ruim 4 meter hoog, komt hier al boven de camper uit. Van het Visitor Center
zelf is alleen nog een stukje van het dak te zien, de rest is ingesneeuwd.
De
voordeur is niet te bereiken, maar er is een paadje sneeuwvrij gemaakt naar de
achterdeur zodat we toch naar binnen kunnen. Binnen horen we dat de weg naar de
Rim Village open is maar dat alle Rim drives nog gesloten zijn in verband met
de sneeuw. We weten dat we heel vroeg in het seizoen hier zijn en zeker met de
zeer zware winter van dit jaar, is het voor ons ook een gok hoe ver we kunnen
komen. We mogen met onze camper naar boven naar de Rim Village, daar is genoeg
parkeerplaats om weer te kunnen keren. Inmiddels is de regen overgegaan in
sneeuw en komen we zelfs sneeuwruimers tegen die hier dag en nacht bezig zijn
om de wegen open te houden.
Wat zou de laatste camping beheerder verstaan onder mooi
weer? Wij zouden regen- en sneeuwbuien en laaghangende donkere wolken beslist
niet definiƫren als mooi weer. Door de lage donkere wolken kunnen we het Crater
Lake niet eens zien al staan we er met onze neus bovenop. Wel zijn er drie
schoolbussen met lagere schoolleerlingen die daar op snowboats een
sneeuwparcour moeten afleggen, best grappig van die kleintjes met immense
snowshoes.
Het is wel heel jammer dat we niet kunnen genieten van het
uitzicht over het Crater Lake maar de weg hier naar toe was al een belevenis op
zich. Het weer wordt echter steeds slechter, de sneeuw dikker en het zicht
steeds minder, dus we blijven hier niet hangen en gaan snel terug naar beneden.
We komen aan de andere kant van de bergen uit, daar schijnt de zon volop en al
is de temperatuur nog steeds laag het ziet er wel vrolijk uit. We hebben
vandaag weer een deel van een scenic byway gereden, namelijk de Volcanic Legacy
Scenic Byway, die loopt vanaf Klammath Falls door langs de rim van Crater Lake.
Nu rijden we door naar het noorden naar La Pine State Park waar onze
overnachting is gepland.
Vandaag
gereden: 165 miles (266 km)
Camping:
La Pine State Park Campground
Gelukkig is er internet nog dan kan je in ieder geval zien hoe het meer eruit had moeten zien, wel heel jammer dat slechte weer voor jullie. Het is hier ook nog geen zomer, maar het blijft bij af en toe een hagelbuitje. Hopen dat we in Nederland een mooie Zomer krijgen.
BeantwoordenVerwijderenJa het was pech, maar dat kan gebeuren zo vroeg in het jaar. Reden om nog eens terug te gaan naar Oregon. De weg er naar toe was echt mooi.
Verwijderen