Dag 7: Mushroom Rock State Park

zaterdag 1 april 2017

Ondanks dat het weekend is en veel Amerikanen de gewoonte hebben er het weekend op uit te trekken is het heel rustig op de camping. Tegenover ons is gisteravond een vader met zijn zoontje aangekomen, zij sliepen heel stoer in een tentje naast het kampvuur. Vanochtend zien we hoe ze alles in twee rugzakken proppen en dan gaan ze samen op pad. Wij houden het toch liever op ons huis op wielen, een stuk comfortabeler en warmer. Na het dumpen van het vuile water gaan ook wij weer op pad. Het landschap is intussen wat veranderd, het begint wat te glooien en er is minder landbouw en meer veeteelt, al zijn er nog weinig koeien te zien die zijn waarschijnlijk nog aan het  overwinteren in warmere streken als Colorado en Texas. Vroeger werden de koeien door cowboys / veedrijvers weggebracht en opgehaald, tegenwoordig veelal met “vee”treinen getransporteerd, ellelange treinstellen met 3 of 4 locomotieven en honderden wagons.

In dit gedeelte van de staat Kansas / Colorado bevindt zich de Smokey Hill River Valley. In deze vallei stroomt deze rivier van oost naar west en is 925 km lang. Deze vruchtbare vallei is door de jaren heen belangrijk geweest voor Indianenstammen maar ook een doorgangsroute naar het Westen voor heel veel kolonisten, handelskaravanen en de gelukzoekers tijdens de goldrush in 19^de eeuw.

Modderige toegangsweg

We zijn op weg naar het Mushroom Rock State Park. Dit is sinds 1965 pas een officieel state park van Kansas en lijkt niet makkelijk te vinden, als we in de buurt komen worden we door onze navigatie een onverharde weg opgestuurd. Het heeft hier, net als in heel Midden Amerika, de afgelopen dagen flink geregend waardoor we met de camper van links naar rechts over de weg glibberen door de modder. Na een paar mijl hebben we het State Park nog steeds niet gevonden en zien we ook geen aanwijzingen dat we in de buurt komen. Als we dan door onze navigatie Truus ook nog eens een modderig karrenspoor opgestuurd worden, vinden we het genoeg, dat gaan we echt niet doen. We raadplegen google maps en dan blijkt dat we er vlak bij zijn maar dat het op een andere plek ligt dan onze navigatie denkt. Nog één heuveltje over en dan zijn we er al. Het State Park is niet zo groot, binnen een half uur hebben we het hele park van wel 2 ha lopend doorkruist. Per slot is het het kleinste State Park van Kansas. 

De rotsformaties zijn grappig, een tweetal zien er uit als hele grote champignons en één ziet er uit als een grote mossel. Cathy probeert nog even op een rots te klimmen, maar glijdt uit op de gladde rotsten en landt pardoes in de modder, gelukkig geen schade alleen wat blauwe plekken.

Deze rotsformaties zijn tussen de 144 en 66 miljoen jaar oud en bestaan uit diverse lagen gesteenten, de hardere bovenlaag van grijs calciet is een soort kalksteen met daaronder het zachtere zandsteen. 

Door bodemerosie is veel zandsteen verdwenen, echter door een speling van de natuur zijn er aantal harde grijze kappen op het geelachtige zandsteen blijven staan. Uit onderzoek blijkt dat in de bodem nog meer zogenaamde “mushroom rocks” aanwezig zijn, maar nog niet aan de oppervlakte zijn gekomen. Uiteindelijk slijt steeds het zandsteen weg en valt de kap naar beneden. Deze kappen van voormalige rotsformaties zijn daar ook te vinden.

Het is al vier uur dus tijd om een camping te gaan zoeken. 10 mijl verder ligt het Kanopolis Lake State Park waar vier campings zijn, dat lijkt ons wel wat voor vanavond. Ook hier valt ons op dat het, ondanks dat het zaterdag is, heel stil is op de camping. 

We vinden een leuk plekje op Langley Point campground, van de 193 plekken zijn er hooguit 30 bezet. Net voor de regenbui hebben we de camper waterpas en aangesloten op de stroom. Het gebruikelijke “welkomst”drankje nemen we maar weer binnen, het is nog steeds te koud en te nat om buiten te zitten. De regenbui is zo over maar het is nu 13 °C buiten en het waait stevig.

Dit State Park is na een grote overstroming in 1932 van de vallei is het Kanopolis Lake ontstaan in 1948, na de Tweede Wereldoorlog heeft het US Army Corps of Engineers een aantal dammen geplaats in Smokey Hill River om grote overstromingen te voorkomen. 

Het ontstane meer dient tegenwoordig als opslag van zoetwater voor een groot gedeelte van Kansas en wordt ook gebruikt voor recreatieve doeleinden. Twee campings zijn zogenaamde Army Corps Recreation Areas en vooral bestemd voor militairen en veteranen, echter deze gaan pas half mei open.

Al met al een mooie rustige camperplek in een mooi park, hopen dat we vanavond de sterrenhemel kunnen zien, het is hier ‘s nachts aardedonker.

Vandaag gereden: 164 miles (264 km)

Camping: Langley Point - Kanopolis Lake State Park campground