woensdag 5 april 2017
Het is niet gelukt om voor 7 uur weg te rijden. We worden om
5.45 uur gewekt door een overijverige security beambte. Als Peter open doet
zegt de bewaker dat we voor 6 weg moeten zijn. Peter vertelt hem dat we
toestemming hebben tot 7 uur, waarop de man wil weten wat de naam is van de
manager die dat heeft gezegd, of we dat nu nog weten Het is nog rond het vriespunt en heel koud in
de camper, we kruipen nog even onder de dekens en vallen toch weer in slaap. We
worden pas om half acht wakker, alle RV’s om ons heen zijn dan al vertrokken.
Er rijdt nu een andere security beambte rond, maar die komt niet bij ons in de
buurt. Zo erg is het dus niet dat we er nog staan.
 |
| Kasha-Katuwe Tent Rocks |
Toch treuzelen we niet en
zijn om 9 uur op weg naar het Kasha-Katuwe Tent Rocks National Park & Monument.
Bij de ingang kunnen we geen Nationale parkenpas kopen, waarmee we vrije
toegang hebben tot alle nationale parken, want die zijn op bij deze entreepost.
We moeten nu $ 5 entree betalen voor één voertuig met inzittenden, dat is nog
steeds niet duur.
Het Kasha-Katuwe Tent Rocks National Monument is een klein
natuurgebied (16,6 vierkante km) in de staat New Mexico met een slot canyon in
het tribalgebied van de Cochiti Indianen in het Navajo reservaat, vergelijking
met Bryce Canyon en Antelope Canyon met soortgelie rotsformaties, die we
eerder bezochten, ligt voor de hand. Toch is de wijze van ontstaan anders, 6 á
7 miljoen jaar geleden zijn door vulkanische erupties uit de kleine gaten in de
aardkorst een dikke laag puinsteen vermengt met lava en as naar buiten gedrukt
en gestold. Deze oudste laag bestaat uit wit - oranje Peralta Tuff gesteente en
is relatief zacht.
 |
| Kasha-Katuwe Tent Rocks |
Daarover heen is in de miljoenen jaren daarna een hardere
grijs getinte laag gevormd welke hoort tot de Conchiti Formation. De meeste
rotsen zien er in het park hetzelfde kegelvormig uit, wel verschillen ze
aanzienlijk in grootte en omvang. Omdat de zachtere onderlaag, waar deze aan de
weersomstandigheden worden blootgesteld, eerder eroderen dan de harde
bovenlaag, de zogenaamde caprock, ontstaan de bijzondere vormen van de rotsen. Wat
ook bijzonder is dat President Clinton, die bijzondere de indruk was van dit
kleine park, het 2001 heeft uitgeroepen tot
National Monument.
Na een paar mijl door het park te rijden, komen we bij de
parkeerplaats waar de trail begint.
We lopen de cave-loop, een rondje van 1,5
mijl om een paar tentvormige rotsen heen, met onderweg een kleine grot waar de
trail naar genoemd is. Na 1 mijl komen we bij een splitsing, hier begint de
slot canyon trail, een trail van 2 mijl heen en via dezelfde weg weer terug.
Deze trail is veel moeilijker en behoorlijk steil, Peter maakt daarom de
cave-loop af en gaat naar de camper terug en Cathy gaat de slot canyon trail
lopen.  |
| Slot canyon |
Met voldoende water, een fotocamera en een wandelstok gaat ze op pad.
Het eerste stuk is nog makkelijk, Cathy loopt door een slot canyon, een heel
smalle kloof, tussen de tent rotsten door. Het pad is nog vlak maar af en toe
maar 10 cm breed. Hoe verder ze komt hoe moeilijker het pad, af en toe moet ze
flink klauteren over grote stenen. Langzaam gaat het pad omhoog tot ze boven de
tent rotsen uitgekomen is.
Dan wordt de trail echt steil, de stenen waar ze
overheen moet klimmen worden groter, op het laatste stuk zijn treden gemaakt
van bielzen om de klim weer iets makkelijker te maken. Eenmaal boven gekomen heeft
ze een schitterend uitzicht over de hele omgeving.
Na een korte pauze loop Cathy
weer terug, op deze terugweg krijg ze een geweldig zicht op de tent rotsen met
de slot canyon die er tussen door loopt.
 |
| Slot canyon (pad van 10 cm breed) |
Anderhalf uur later dan Peter sta zij
ook weer bij de camper, het was een geweldige wandeling om te doen maar ook best
zwaar.
We lunchen eerst voor we het park weer verlaten en op weg
gaan naar het volgende park. Er zijn niet zo veel wegen in dit deel van New
Mexico, omdat we voorgaande jaren al een paar keer in deze omgeving zijn
geweest hebben we al een aantal van de mooie routes gereden. Deze vakantie
willen meer tijd in het westen doorbrengen daarom rijden we wat sneller door
New Mexico heen, dan is de interstate het snelst al is die minder interessant. We stoppen in het Red Rock City Park,
in Gallup. Deze mooie camping wordt omringd door rode rotsen. Deze
kleine plaats staat bekend als “Hart van de Indian Country” en een aanzienlijk
percentage van de bevolking is Native American. Gallup was een belangrijke
schakel in de oude Route 66 en ligt in het midden van het aanzienlijke Navajo
reservaat langs een belangrijke spoorlijn, de Pacific Railroad, welke van oost
naar west loopt.
 |
| Red Rock Park |
Vandaag heeft de hele dag de zon geschenen, ook nu nog is
het in de zon heel warm. Tijd om onze nieuwe barbecue eens uit te proberen.
Onze eerste maaltijd buiten is een groot succes, maar als de zon ondergaat zakt
de temperatuur ook heel snel en is het snel weer behoorlijk koud. We blijven ‘s
avonds na de afwas binnen en drinken daar de koffie en werken onze blog bij.
Vandaag
gereden: 233 miles (375 km)
Camping: Red Rock City Park
Geen opmerkingen:
Een reactie posten