maandag 10 april 2017
Voor we vertrekken laten we de gas tank vullen, die is bijna
leeg, we hebben de afgelopen twee weken vaak de verwarming aangehad. In Death
Valley is benzine en gas heel schaars en daarom erg duur, maar we willen niet
het risico willen lopen zonder gas te zitten, we hebben dit ook nodig om te
koken en te koelen, immers zonder elektriciteit werken de koelkast en vriezer
ook op gas, dus vullen we het bijtijds aan. In Death Valley staat het eerste
Visitor Center in Furnace Creek Village, het centrum van dit Nationale Park.
 |
| Zabriskie's Point |
Death Valley is één van de nieuwste National Parks van
Amerika. Het in 1994 gevormde park wordt vaak onterecht overgeslagen door
bezoekers omdat men denkt dat er in de woestijn niet veel te zien valt, maar
met 14.000 vierkante kilometer (half zo groot als België) is het één van de
grootste Nationale Parken met vele verschillende landschappen en uitzichten.
De geologische ontwikkeling van het gebied dat nu Death
Valley omvat is complex. Kort gezegd zijn er verschillende periodes geweest
over de laatste 1,7 miljard jaar waarin verschillende sedimentaire lagen
aangelegd werden en deels weer erodeerden. Death Valley heeft meerdere keren
onder water gestaan en er is ook een theorie dat er ooit gletsjers zijn
geweest. Ongeveer 16 miljoen jaar geleden begon de aardkorst in Noord-Amerika
zich uit te strekken, wat twee tot drie miljoen jaar geleden ook Death Valley beïnvloedde:
toen werd de vallei op een breuklijn gecreëerd zoals die er heden ten dage min
of meer uitziet. De vallei werd gedurende verschillende ijstijden gevuld met
sedimentafzettingen en zelfs meren, waaronder Lake Manly.
 |
| Badwater Basin |
Het woestijnlandschap dat vandaag de dag in Death Valley de
boventoon voert is ontstaan uit de meren, die opdroogden doordat het gebergte de
Sierra Nevada ze niet langer van smeltwater voorzag. Hierdoor concentreerden
zout en mineralen zich en werd Death Valley de droge, hete plek die het nu is. Death
Valley doet zijn naam eer aan, het weer is er extreem, vooral 's zomers. Het
gebied is één van de droogste, heetste plaatsen in de VS en zelfs op aarde. In
de winter en lente is de temperatuur over het algemeen redelijk aangenaam (het
vriest bijna nooit), maar tussen april en oktober zijn de temperaturen erg
hoog. Nu ligt de dagtemperatuur op 25°C overdag en ‘s nachts op 17°C.
De gemiddelde dagtemperatuur in Death Valley ligt in juli en augustus rond de
45°C
in de schaduw en 's nachts koelt het niet verder af dan 30°C.
Deze hoge temperaturen komen onder meer door de vorm en de diepte van Death
Valley, delen van de vallei liggen 85 meter onder zeeniveau en worden omringd
door hoge bergen, die het wolken vrijwel onmogelijk maken om de vallei te
bereiken. Er is daardoor nauwelijks bewolking en nauwelijks regen en het
zonlicht heeft in de vallei vrij spel.
 |
| Badwater Basin |
Onderweg naar het grootste Visitor Center bij Furnace Creek komen
we langs Zabriskie’s Point, hier hebben we een groots uitzicht over de
"Badlands", een door erosie gevormd landschap van geulen die door het
berglandschap heen kronkelen. Zabriskie’s Point is het mooiste bij zonsopgang
en zonsondergang, maar voor het eerste zijn we te laat en het tweede te vroeg.
We stoppen hier en lopen naar boven voor een magnifiek uitzicht.
We zijn hier niet alleen, naast de vele auto’s en campers staan er ook drie
grote reisbussen op de parkeerplaats. Deze tijd van het jaar is een populaire
tijd voor de Death Valley vanwege de temperatuur en het is de laatste maand dat
de campings nog open zijn, vanaf volgende maand mogen campers hier niet meer
rijden en zijn bijna alle campings gesloten omdat het dan te warm wordt.
 |
| Devil's Golf Course |
Bij
het Visitor Center horen we dat de Furnace Creek Campground al vol is maar dat
er nog wel plek is op de Sunset- en Texas Spring Campground, daar worden de
plekken vergeven via het ‘first come, first served’ principe. Omdat we zeker
willen zijn van een plekje voor vanavond, rijden we daar eerst naar toe. We
vinden nog een vrij plekje op de Texas Spring Campground en reserveren die voor
onszelf. We hangen een kaartje aan de paal om aan te geven dat we hebben
betaald voor de plek en leggen voor de zekerheid ook nog maar een tafelkleedje
op de picknicktafel zodat duidelijk is dat deze plek bezet is. Dan rijden we
het park weer in en gaan op weg naar Badwater Basin, een grote zoutvlakte, 282 feet
(85,5 meter) onder zeeniveau.
 |
| Artists Pallete Drive |
Ook hier is het erg druk en hebben we moeite om
een vrije parkeerplaats te vinden. We lopen een stuk het Badwater Basin in,
door het witte platgetrapte zout lijkt het net een ijsbaan in de zon. We rijden
dezelfde weg terug, maar stoppen nu bij Devil’s Golf Court, een grote, door
wind en regen geërodeerde zoutvlakte vol met zoutholtes en zoutpilaren. De
vlakte is zo kriegelig van opzet dat alleen de duivel hier zou kunnen golfen.
 |
| Artists Palette |
Na Devil’s Golf Court komen we bij Artist’s Palette Drive,
een eenrichtingsweg langs rotsen in vele verschillende unieke kleuren, zoals
rood, geel, roze, groen en paars. Deze kleuren zijn afkomstig van het oxidatieproces
van verschillende soorten metalen in de gestapelde lagen van de rotsen en geven
het landschap een bijzondere aanblik. We stoppen meerder keren om foto’s te
maken en blijven maar roepen dat het zo mooi is.
 |
| Mesquite Flat Sand Dunes |
Terug bij Furnace Creek Village, rijden we door naar de
Mesquite Flat Sand Dunes. Zandduinen zijn redelijk ongewoon in woestijnen,
slechts één procent van de woestijn bestaat ook daadwerkelijk uit zandduinen en
de Mesquite Flat Sand Dunes zijn de meest toegankelijke. Er zijn geen officiële
wandelpaden, maar we mogen het gebied gewoon inlopen. Het valt ons wat tegen,
misschien omdat we gewend zijn aan duinen in Nederland. Vermoeid van de vele
indrukken rijden we naar de camping terug waar we relaxen in de zon. De camping
is inderdaad helemaal vol nu, maar goed dat we bijtijds een plekje hebben gereserveerd.
De temperatuur is heerlijk, dus eten we lekker buiten.
Vlak voor het naar bed gaan lopen we nog even over de
camping, het is volle maan en dus niet echt donker, het maneschijnsel geeft een
surrealistisch beeld, de geel witte rotsen worden zacht uitgelicht boven de
donkere camping omgeving.
Vandaag
gereden: 146 miles (235 km)
Camping:
Texas Spring Campground - Death Valley, CA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten