Dag 36: Olympic National Park – Lake Quinault, WA

zondag 30 april 2017

We zijn nu in het Fort Stevens State Park, dan willen we het Fort Stevens ook wel zien, dat wordt de eerste bestemming vandaag. Er is meer bewaard gebleven dan we hadden verwacht, het is een vrij groot complex geweest. Er staan nog een aantal kanonnen en er liggen een aantal zeemijnen tentoongesteld. Een aantal bunkers en commandoposten zijn opengesteld voor publiek. Opvallend is dat niets is gerestaureerd en alles in vervallen staat verkeerd, terwijl de Amerikanen veelal hun erfgoed heel goed onderhouden of zelfs herstellen om zo goed mogelijk te laten zien hoe men daar vroeger geleefd en of gewerkt heeft. Na het bezoek aan Fort Stevens rijden we naar Astoria waar we de Columbia River over steken, we verlaten nu definitief het mooi Oregon en rijden de staat Washington binnen, onze 12^de en tevens laatste staat van deze vakantie. 

Astoria - Megler Bridge

De Astoria - Megler Bridge is een stalen cantilever- vakwerkbrug over de Columbia River en verbindt de beide staten. Deze vakwerkbrug is de langste van Amerika en meet 6600 meter, is in 1966 opgeleverd en de doorvaarhoogte is 60 meter zodat grotere zeeschepen eenvoudig Portland kunnen bereiken. Er rijden 23.000 voertuigen per dag overheen en hij maakt onderdeel uit van de US Route 101. De brug heeft 24 miljoen dollar gekost en na 26 jaar tol geheven te hebben was de investering terugbetaald en sindsdien is de brug vrij toegankelijk.

In Washington rijden we eerst naar Cape Dissapointment, hier heeft het Fort Canby gestaan die samen met Fort Stevens de monding van de Columbia River bewaakte. Van het Fort Canby is niets meer over of meer terug te vinden, anders dat het terrein dat nu ook State park is. Ook in deze monding staat op Cape Dissapointment de oudste nog werkende vuurtoren van de westkust, deze is gebouwd in 1856 nadat er in één week 3 schepen waren vergaan die de ingang naar de Columbia River hadden gemist is de mist, gemiddeld hangt er 2552 uur per jaar een dichte mist om Cape Dissapointment. Bij de trailhead naar de vuurtoren is een hele kleine parkeerplaats waar het verboden is om een RV te parkeren, dan wordt het voor ons onmogelijk om naar de vuurtoren te lopen. De enige parkeerplaats waar een RV wel mag parkeren is beneden bij de boatlaunch. Een beetje teleurstellend dus dit bezoek aan Cape Dissapointment.

 We pakken de Highway 101 weer op en rijden naar het noorden op weg naar het Olympic National Park, het regenwoud in Washington. In Aberdeen stoppen we voor wat dagelijkse boodschappen, benzine en propaan. Onze gastank is al weer leeg, dat gaat hard als de verwarming elke dag en soms ook ’s nachts aan staat. Lake Quinault is de eindhalte voor vandaag, 43 mijl (70 kilometer) ten noorden van Aberdeen bereikt State Highway 101 Quinault Lake. Je kan het Olympic National Park bereiken via twee zijwegen die langs dit meer lopen, respectievelijk de South Shore Road en de North Shore Road. De South Shore Road (ook wel de Graves Creek Road genaamd) is 18,4 mijl (30 kilometer) lang, alleen het laatste gedeelte ervan loopt door het Nationale Park. de National Park campground, die daar ligt is alleen te bereiken via een weg die smal is en voor een belangrijk deel onverhard. Na zware regenval is het risico groot dat delen van de weg niet meer begaanbaar zijn. Gezien de vele regen die we al hebben gehad durven we daar niet naar toe, we stoppen aa het begin van Quinault Lake en boeken een plaatsje op de enige State Park Forest Campground die al open is, de rest is nog in winterslaap.

Vandaag gereden: 153 mile ( 246 km)

Camping: Willaby Campground – Lake Quinault, WA