maandag 17 april 2017
We zijn van plan het vandaag even rustig aan te doen, we
hoeven niet ver te rijden, we willen proberen nu toch te wandelen tussen de
Redwoods door. Ons eerste doel is de Crescent Beach overlook, er is ons verteld
dat je hier een mooi uitzicht hebt over de ruige kust en de baai van Crescent
City, bovendien is het mogelijk om hier walvissen te spotten als ze op weg zijn
naar Alaska. In maart en april verhuizen ze naar Alaska om in het najaar weer
naar het zuiden te zwemmen. Op de Crescent Beach overlook kun je inderdaad de
ruige kust zien en ook de baai van Crescent City, maar het regent erg hard
waardoor het zicht beperkt is, door de sombere lucht zien we niet eens de
horizon. Als er al walvissen zijn dan kunnen wij ze niet zien. 
We rijden naar
ons volgende doel, we willen de Stout Grove trail gaan lopen, een korte
wandeling door een zeer dicht en donker Redwoodbos. Bij het Visitor Center
wordt ons echter verteld dat we daar met een camper niet kunnen komen, de weg
er naar toe is onverhard en niet breder dan de camper is, een tegenligger zou
er niet meer langs kunnen. Naar de trailhead toe lopen zal ook niet gaan want
het bruggetje vanaf het Visitor Center ligt onder water. Er is nog een
vergelijkbare wandelroute, dat is de Simpson Reed Grove Trail, deze trail is
wel met een camper te bereiken. 
Aangekomen bij de trail regent het weer
pijpenstelen, we nemen eerst maar een koffiepauze en wachten af of het nog
droog wordt. Na een half uur is het nog steeds niet droog, maar dit is onze
laatste kans om tussen de Redwoods door te wandelen, dus regenjas aan en
paraplu mee en dan gaan we ervoor. Het is een makkelijke wandeling van een half
uur. Als verzopen katjes komen we terug bij de camper, maar het is toch echt
veel indrukwekkender om te wandelen tussen die imposante bomen dan om ze vanuit
de auto te bekijken, wat zijn die bomen hoog. 
We hebben er geen spijt van dat
we ons hebben laten nat regenen.
Dan is het nog maar een klein stukje en dan rijden we Oregon
in, in deze staat willen we wat meer tijd gaan doorbrengen :
De
vlag van Oregon en de staatsleus van Oregon is “The Beaver State” Oregon is
gelegen in het gelegen in het Pacifische Noordwesten van de Verenigde Staten.
De hoofdstad is Salem. Echter de stad Portland heeft het grootste
inwoneraantal. De staat bevindt zich aan de Grote Oceaan en grenst in het
noorden aan de staat Washington, in het zuiden aan Californië, in het
zuidoosten aan Nevada en in het oosten aan Idaho. De Columbia River en de Snake
River vormen een groot deel van de natuurlijke grens in het noorden en oosten
van de staat. Op 14 februari 1859 voegde Oregon zich als 33e staat bij de
Verenigde Staten. Als je van natuur houdt dan is de staat Oregon de plek
waar je moet zijn. De Beaver State staat niet alleen bekend om zijn
natuurschoon, maar ook om zijn milieubewuste inwoners. De Oregonians zijn
namelijk enkele van de meest milieuvriendelijke Amerikanen en zijn supertrots
op de natuur in hun staat, we komen langs de highways bordjes tegen met de
tekst : “littering the road is a fine of $ 6500,=”
Even wat algemene informatie over Oregon, het is zes
keer zo groot als Nederland en de helft daarvan is bebost. Er wonen maar 3,7
miljoen mensen, waarvan de helft in de stad Portland. De staat heeft meer dan
5.900 geregistreerde kampeerplekken, 230 state parks, 13 nationale bossen en
een National Park. Als je wilt hoef je dus amper tijd door te brengen in de
stad en breng je de hele vakantie door in Oregon’s wilde natuur. Hoewel we
zeker ook naar Portland gaan, het is een stad die je niet wilt missen. Zoals in
heel de Verenigde Staten moet je ook Oregon on the road ervaren.
De staat heeft
honderden kilometers aan scenic byways en tour routes die je langs het mooiste
wat de Beaver State heeft te bieden voert. Vier van deze wegen zijn zelfs
aangemerkt als All-American Roads. Die eer is alleen weggelegd voor de mooiste
en meest unieke routes in de Verenigde Staten.
De Historic Columbia River Highway ligt ook op de voormalige Oregon Trail,
de route die ontdekkingsreizigers Lewis en Clark, en later goudzoekers en
kolonisten, namen naar de Pacifische kust. De Highway voert je langs de steile
oevers van de Columbiarivier, de Cascades Rapids (stroomversnellingen) en de
Bonneville Dam. De Volcanic Legacy Scenic Byway voert je langs Crater Lake, met
665 m het diepste meer van de V.S., verschillende uitgedoofde vulkanen en
Klamath Lake, waar tijdens het migratieseizoen miljoenen vogels neerstrijken. We
gaan proberen deze laatste op 20 april te rijden, echter het zal om hangen want
veel wegen zijn nog niet of pas net open. De Pacific Coast Scenic Byway loopt
over de kustweg langs de Stille Oceaan. Rotskliffen, vuurtorens en walvissen
spotten zijn wat deze weg zo uniek maakt.
Als we bij het Oregon Visitor Center komen, krijgen we een kaart en
informatieboek over Oregon en horen we dat de wegen rondom het Crater Lake nog lang
niet allemaal open zijn na de wintersluiting. De wegen moeten nog sneeuwvrij
gemaakt worden. Dat is een tegenvaller, maar we hadden er al een klein beetje
rekening mee gehouden. Toch zegt de informatrice dat het allemaal dagkoersen
zijn en dat je als toerist de weervoorspelling en de parken site een paar keer per dag moet
raadplegen.
Na
het Visitor Center ligt een paar mijl verder het Harris Beach State park waar
we een plekje zoeken op de camping, de rest van de middag doen we niets meer,
gewoon even rust nemen.
Vandaag
gereden: 52 miles (84 km)
Camping:
Harris Beach State Park Campground – Brookings, OR
Superimposante bomen; jammer van de regen.☔️🌧
BeantwoordenVerwijderen